Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

"Όλια τα ΄΄αχ΄΄ τ' εμέτερα εγένταν τραγωδίας"-Μια διπλή έκδοση Βιβλίο και CD για τον Πόντο

«Με τί επιδέξιο καμάρι ήξερε η γιαγιά μου ν’ αποφλοιώνει την πατρίδα της και καρφωμένη στο πιρούνι μου, την μετάγγιζε στο στόμα, γεύση κορυφαία της καταβολής μου»
Κώστας Διαμαντίδης

Η Διπλή Έκδοση: Βιβλίο+ Cd με 21 Ποντιακά Τραγούδια, παραγωγή της Ολλανδικής "Kyklosrecords" , με τίτλο "Όλια τα ''αχ'' τ' εμέτερα εγένταν τραγωδίας", μετά από ένα χρόνο δουλειάς, μπήκε στην τελική ευθεία και θα είναι έτοιμη τον Ιούνιο του 2015

 Ένα βιβλίο διακοσίων και πλέον σελίδων, που φιλοδοξεί να κατατοπίσει ιστορικά και μουσικά, όσους θέλουν να γνωρίσουν τον Πόντο και τους βασανισμένους ανθρώπους του, μέσα από κείμενα και τραγούδια. 

Φιλοξενούνται κείμενα που έχουν γράψει οι ιστορικοί Κώστας Φωτιάδης και Βλάσης Αγτζίδης, ο λογοτέχνης Κώστας Διαμαντίδης, ο μουσικός ερευνητής Κωστής Δρυγιανάκης, οι μουσικολόγοι Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδη, ο ερευνητής των Ποντιακών χορών Νίκος Ζουρνατζίδης.

Το βιβλίο σχεδίασαν και εμπλούτισαν με πρωτότυπα ντοκουμέντα και μαρτυρίες
 η Νατάσα Μποζίνη κι ο Μάκης Σεβίλογλου. 

 Τα τραγούδια ερμηνεύουν και παίζουν οι: Γιάννης Κουρτίδης, Αλέξης Παρχαρίδης, Γιώργος Σοφιανίδης, Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδη, Εύα Σταμπολίδου, Βασίλης Παντελίδης, Λευτέρης Ανδρεάδης, Θάνος Τσαμπερτίδης, Γιάννης Σανίδης, Κώστας Παρχαρίδης, Χάρης Τσακαλίδης, Σταύρος Μιχαηλίδης, Στέφανος Σεβίλογλου και Κώστας Φουλίδης.


ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ του Γιώργου Κορδέλλα

 Προικιά μου σαν γεννήθηκα
χρυσάφια εγώ δεν είχα
Kληρονομιά μού δώσανε
μιά μαχαιριά στα στήθεια
Kαι της φυλής μου τον καημό
του πόνου την αλήθεια
Mάνα, στου Πόντου τα νερά
με βάφτιζες τα βράδυα
σαν με νανούριζαν γλυκά
της γλώσσας μας τα χάδια
Kι ήσουνα κόρη Aργοναυτών
και Aκριτών μητέρα
Πριγκήπισσα των Kομνηνών
πρόσφυγα θυγατέρα
Πορεύτηκα στα δύσβατα
με το σταυρό στον ώμο
Στο σταυροδρόμι διάλεξα
το δύσκολο το δρόμο
Kαι χόρεψα μες στη φωτιά
και πάλεψα το χρόνο
Mάνα, του Πόντου τα παιδιά
χορεύουν με τη Mοίρα
Bογγάει η γης στο πάτημα
στη δοξαριά η λύρα
M' ένα κερί, στη Σουμελά
και πάλι σ' ανταμώνω
Mάνα, σε νοιώθω πιό πολύ
τώρα, που μεγαλώνω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου