Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοσμέτε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κοσμέτε. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Διπλή Έκδοση: Βιβλίο+ Cd με 21 Ποντιακά Τραγούδια.



                                         "Όλια τα Αχ΄΄ Τ΄εμέτερα εγένταν τραγωδίας"

Μια  έκδοση που φιλοδοξεί να κατατοπίσει ιστορικά και μουσικά, όσους θέλουν να γνωρίσουν τον Πόντο και τους ανθρώπους του, μέσα από κείμενα και τραγούδια.

Φιλοξενούνται κείμενα που έχουν γράψει οι ιστορικοί Κώστας Φωτιάδης και Βλάσης Αγτζίδης, ο λογοτέχνης Κώστας Διαμαντίδης, ο μουσικός ερευνητής Κωστής Δρυγιανάκης, οι μουσικολόγοι Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδης, ο ερευνητής των Ποντιακών χορών Νίκος Ζουρνατζίδης.

Το βιβλίο σχεδίασαν και εμπλούτισαν με πρωτότυπα ντοκουμέντα και μαρτυρίες
 η Νατάσα Μποζίνη κι ο Μάκης Σεβίλογλου. 

 Τα τραγούδια ερμηνεύουν και παίζουν οι: Γιάννης Κουρτίδης, Αλέξης Παρχαρίδης, Γιώργος Σοφιανίδης, Κωνσταντίνος και Ματθαίος Τσαχουρίδη, Εύα Σταμπολίδου, Βασίλης Παντελίδης, Λευτέρης Ανδρεάδης, Θάνος Τσαμπερτίδης, Γιάννης Σανίδης, Κώστας Παρχαρίδης, Χάρης Τσακαλίδης, Σταύρος Μιχαηλίδης, Στέφανος Σεβίλογλου και Κώστας Φουλίδης.




Αποσπάσματα από το βιβλίο
‘’Τρέξε στα δέντρα να σωθείς’’
(Από το ημερολόγιο του  του Αβράμ Σεβίλογλου- Κολαγούζ 1907 -Κοζάνη 2007)

«-Κάθε καινούρια μέρα ήταν χειρότερη από την προηγούμενη. Τρέχαμε θυμάμαι  κυνηγημένοι, να κρυφτούμε στο δάσος όπου θα είχαμε την κάλυψη των ανταρτών. Εκεί έτσι κι αλλιώς κρύβονταν τα βράδια όλοι οι άντρες του χωριού, φοβούμενοι πως θα τους συλλάβουν για να τους εξορίσουν. Στο χωριό μέναμε μόνο τα παιδιά κι οι γυναίκες. 
Μια μέρα χαλασμός μεγάλος, οι τσέτες άρχισαν να καίνε το χωριό.  Η μάνα μου μας είχε, εμένα πιασμένο από το χέρι και τον Γιάννη, τον μικρότερο αδερφό μου, στην αγκαλιά της. Ξαφνικά καθώς τρέχαμε, μέσα στο χαλασμό, αισθάνομαι τη μάνα μου να σωριάζεται μαζί με τον μικρό αδερφό μου, οπότε και την ακούω να μου λέει τα τελευταία της λόγια, ‘’τρέξε στα δέντρα να σωθείς’’ 
Ήταν η τελευταία φορά που τους είδα. (1919)
Έτρεξα αμέσως να κρυφτώ μέσα στα φυλλώματα των δέντρων, όπου είχαν κρυφτεί κι άλλοι συγχωριανοί μου, με την ελπίδα να βρω τον αδερφό του πατέρα μου, τον  Πανάιωτα, έναν άνδρα θηρίο κοντά δυο μέτρα, να νιώσω σιγουριά κι ασφάλεια κοντά του.  Δεν είχα άλλον στη ζωή, αυτός ήταν ο μόνος συγγενής που μου απέμεινε από κει και πέρα.»

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Βιογραφικό Κώστας Διαμαντίδης

Συγγραφέας

Γεννήθηκε το 1952 στην Αγάπη Γρεβενών, από γονείς πρόσφυγες της δεύτερης από τον Πόντο προσφύγων γενιάς. Τελείωσε το γυμνάσιο στα Γρεβενά και την Οδοντιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. Πρώτη ποιητική συλλογή "ΟΝΕΡ΄ΤΑ ΠΟΝΙΑ ΤΑΜΑΤΑ", έκδοση Ινστιτούτου Βιβλίων και Ανάγνωσης Κοζάνης και Πανελλήνιας Ένωσης Σουρμενιτών, 1998.
 Αν και ο συγγραφέας είναι παιδί τρίτης γενιάς αγαπά τον πόντο αλλά και τη γλώσσα του, τη χειρίζεται άριστα και δίνει τον αγώνα του για τη διατήρησή της. 
Ποιήματα και πεζά του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά. Έγραψε και γράφει στίχους στην ποντιακή.
Πολλοί απ΄αυτούς έχουν μελοποιηθεί και τραγουδιστεί από τους Στάθη Νικοκίδη, Αλέξη Παρχαρίδη, Χρήστο Παπαδόπουλο και Χρήστο Χρυσανθόπουλο. Ζει στην Πτολεμαϊδα, είναι παντρεμένος με τη Φωτεινή Αγγελίδου και έχει τρεις γιούς, τον Στάθη, τον Αριστοτέλη και τον Αντίγονο

Το "Αχ" το ύστερ'νον

Το ροδάφ'νον


Τ' αναντί του ρου